علل مرگ و میر نوزادان در استان کرمان در سال ۱۳۸۷

پیش زمینه و هدف: میزان مرگ و میر نوزادان در کشورهای در حال توسعه نسبتاً چشم گیر است در حالی که دانش ما در مورد مهم ترین علل مرگ نوزادان بسیار محدود است. این مطالعه به منظور بررسی علل مختلف مرگ نوزادان در استان کرمان انجام شد. مواد و روش کار: این مطالعه یک مطالعه مقطعی است و جمعیت مورد مطالعه کلیه نوزادان متولد شده با سن بارداری بیشتر از 20 هفته از مادران ساکن استان کرمان بودند که در چهار هفته اول تولد فوت شده اند. اطلاعات مربوط به مرگ و میر نوزادان در سال 1387 شمسی در استان در فرم های مخصوص توسط پرسنل دوره دیده جمع آوری شد. علت مرگ و میر نیز بر اساس مدارک پزشکی و توسط یک متخصص کودکان مشخص شد. یافته ها توسط نرم افزار spss15 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: مجموعاً 535 مورد مرگ در دوره نوزادی ثبت شد. علل نهایی مرگ شامل علل مربوط به نارسی (4/36درصد)، آسفیکسی حوالی تولد (7/20درصد)، سپسیس (6/13درصد)، و ناهنجاری های تکاملی مادرزادی (8/13درصد)، علل ناشناخته (3/15درصد) بود. کم وزنی خصوصیات زایمانی از جمله سطح سواد عامل زایمان، عضو نمایش جنین و وجود عوامل خطر در حین بارداری بیشترین ارتباط را با میزان و علل مختلف مرگ نوزادی نشان دادند. بحث و نتیجه گیری: میزان مرگ نوزادی همچنان رقم قابل توجهی است و این موارد اکثراً مربوط به علل قابل پیشگیری می باشند. برای کاهش مرگ نوزادان ارتقاء خدمات اولیه بهداشتی بسیار ضروری است. مراقبت کافی از نوزادان نارس و پیشگیری از تولد زودرس خودبه خودی می تواند عامل مؤثری در کاهش مرگ دوران نوزادی باشد.